Ibrahim Ferrer, Ruben Gonzalez, Manuel Galbán, Juan de Marcos González en Eliades Ochoa, zijn allemaal namen die voor eeuwig in ons muzikale geheugen staan gegrift sinds Ry Cooder een uitgebreid collectief van artiesten bij elkaar brengt onder dezelfde naam als de club waar ze in het verleden furore maakten. De Buena Vista Social Club is tot 1940 de plaats in het Cubaanse Havana waar muzikanten samenkomen om hun geliefde muziek te spelen. Het was een uitzonderlijk gegeven dat Ry Cooder deze ondertussen bejaarde artiesten in 1996 terug bij elkaar wist te brengen voor een wereldtournee die een ongekend succes kent, met plaatopnames en zelfs een documentaire verfilming. Eén van hun bekendste leden, gitarist en zanger van hun grootste hit Chan, Chan, de legendarische Eliades Ochoa, staat hier vanavond op het podium van een uitverkochte AB om er een onweerstaanbaar Cubaans dansfeest van te maken met la familia belga, want hij beschouwt al zijn fans als zijn familie. Nochtans staat hier vanavond een wereldster voor ons, die een bescheiden en uiterst dankbaar man blijkt, bewust van het geluk dat hij kent, maar dit ook deelt met het publiek, zijn muzikanten en zijn goede, in Brussel verblijvende vriend Rey Cabrera uit Santiago de Cuba, die hij vanavond uitgenodigd heeft. Rey Cabrera’s gezondheid laat hem niet meer toe het podium te delen met zijn vriend, maar we zien hem wel enkele danspassen doen in de coulissen, meegesleept door de aanstekelijke Cubaanse Son ritmes. 

Het doet Eliades Ochoa zichtbaar plezier dat hij nog steeds zalen doet vollopen met een enthousiaste menigte van zowel jong als oud. De populariteit van deze rasartiest is ondanks zijn 77 lentes verre van tanend en hij is vandaag nog op tournee met een nieuw, negende solo-album "Guajiro". Eliades Ochoa speelde al op zijn twaalfde gitaar in de prostitutiebuurten van Santiago de Cuba om zijn familie van levensonderhoud te voorzien en kent een typerende speelstijl op een zessnarige Spaanse gitaar, waarvan er twee snaren ontdubbelt zijn om de akoestische solo’s wat briljanter te doen klinken. De man won maar liefst vier Latin Grammy’s en in zijn nieuwe album verhaalt hij intiem over zijn leven, op sommige nummers bijgestaan door gastartiesten als niet minder Rubén Blades, Joan As Police Woman en Charlie Musselwhite. Het wordt een avond recht uit het leven gegrepen, met veel positivisme en latin vibes die de hele zaal aan het dansen zetten. Het wordt een onvergetelijk feestje van het begin tot het einde met een finale die uitmondt in een dansende mensenmassa en een verbroedering met de fans, die door de band uitgenodigd worden om dansend het podium te beklimmen.

Van zulke levendige avonden kan je niet genoeg krijgen en de hemel is nooit ver weg voor vele mensen. We mogen dadelijk wegdromen van vakantie op de maan met de opener “A La Luna Yo Me Voy”, geplukt uit zijn "Afrocubism" album, dat opgenomen werd met Malinese muzikanten. Hierna zijn de overal aanwezige blazers prominent aan de beurt in het nieuwe nummer met de veelzeggende titel “Vamos a Allegrar el Mundo”. “Tomate una cerveza" zingt Eliades en dat laat men zich geen twee keer zeggen. Dat Ochoa van eenvoudige afkomst is vertelt hij in het heupwiegende, naar honingrum smakende “Soy Guajiro”, waar hij ons meevoert door de velden en  bergen als een vrije veehoeder.

Buiten de dansbare ritmes van de Cubaanse salsa en Son, houdt Ochoa ook van een amoureuze bolero waar hij ontroerend de natuurlijke schoonheid beschrijft die hij mag bewonderen vanuit zijn raam in “Creo In La Naturalezza”, een song waar hij op plaat wordt bijgestaan door Joan as Policewoman. De beentjes hebben echter lang genoeg stilgestaan en met “Ando Buscando una Novia" zet hij in de kortste tijden de zaal in vuur en vlam, net zoals met het speels, grappige “Anita Tun, Tun Tun”, waarna de wereldhit “Chan, Chan” het publiek mag begeesteren met Buena Vista Social Club klanken, die meer dan bekend in de oren klinken. De temperatuur bereikt ondertussen een tropisch Cubaans niveau en we worden getrakteerd op de onweerstaanbaar dansbare Cubaanse Son ritmes in “Vamos a Bailar un Son” en “Se Solto un Leon”, een toch wel een gevaarlijke bezigheid. De finale is een ware ereronde aan de Buena Vista Social Club met een duo van “El Cuarto De Tula”, dat ontaardt in een waar dansfeest, drijvend op schitterende percussie en de finale afsluiter “Candela” dat uitnodigt tot een Cubaans dansfeest tot ver in de nacht. 

Op deze onweerstaanbare, dansbare tonen van de Cubaanse ritmes staat geen leeftijd en ze klinken eindeloos positief, een gevoel dat gans de familia belga weer mocht delen met deze legendarische Cubaanse ster, die hier aan de Belgische hemel schitterde vanavond. Que viva Eiliades Ochao hasta siempre!

Yvo Zels